Whisky, Hop & Wine

English below Na pierwszy rzut łagodna, lekka i zwiewna Nikka Days, która na naszym rynku pojawiła się stosunkowo niedawno.  Butelka ładna, choć mocno odstaje od stylistyki, do której przyzwyczaiła nas ta destylarnia, jest minimalizm, ale jakiś taki przypominający dziecięcą butelkę-niekapkę lub klocki lego.  Zapach: słód, owoce cytrusowe, brzoskwinie, lekka dębina i słodowość. Delikatnie. Smak podobnie, tu niewiele się dzieje, wyraźnie wyczuwam owoce, zboże, nutkę toffi i wanilii. W tle orzechy i owoce w cukrze. Dobra na początek, dla kogoś, kto z whisky nie ma wiele styczności. Dla konesera..., jako ciekawostka, bo warto spróbować jak łagodnego trunku.  Ocena:  rok temu 6/10, dziś - 7/10.  Smell: malt, grist, toffee, nuts, citrus fruits, vanilla. Smoothy, delicacy. Taste: malt, delicacy oak, nuts, vanilla, fruits on sugar (citrus, orange, peach).  Good for begginers, on first meet with whisky. For experts, Nikka Days will be a small curiosi

...potrzebowałem czasu, by po degustacji tak ciężkiego produktu dojść do siebie i poukładać sobie wszystko. Jak smakuje i czym jest Petrus Aged Red? (English below) Tworzone jest w rodzinnym browarze Brouwerij De Brabandere (Belgia, Bavikhove) prezentuje styl określany jako Sour Red Ale (lub Brown Ale, idąc za nomenklaturą serwisu Ratebeer). To kupaż (jeśli dobrze rozumiem opis na stronie producenta) 15% piwa Petrus Aged Pale, które 2 lata spędziło w dębowych beczkach oraz 85% doble brown ale, fermentowanego z owocami kwaśnych wiśni. Jak pachnie? Słodko, wiśniowo, bardzo słodko. Lekka kawa, trochę orzeszków i drewna, miodu, wiśniowa słodycz i kwasowość.  W smaku... podobnie, choć tu wyraźnie uwidaczniają się wiśnie i lekka paloność. Połączenie ciekawe, ale po kilku łykach robi się z tego słodki ulepek, więc to nic, co można opanować w kilka minut, raczej coś, co się sączy przez dłuższy czas. Lub też degustuje w mniejszych porcjach (mimo iż butelka ma zaledwie 0,33l). Oso

(English below Tym razem na warsztacie Varvar Milk Stout, również przywieziony ze Wschodu.  Zdjęcia z pianką nie będzie, bo oczywiście zanim przyszło mi do głowy je wykonać, całość już wypiłem. Ale piana jest, choć nawet po dość dynamicznym nalaniu jej kremowa konsystencja szybko się rozpada rozpościerając przed nami ciemną toń właściwego napitku.  Zapach: kawa, nuty mleczne i śmietankowe, palony słód, brązowy cukier. W smaku : słodycz, kawa, karmel, nuty śmietankowe. W skrócie smaczne, lekkie i pożywne piwko , którego warto spróbować, choć nie sądzę, aby dla większości okazało się zaskoczeniem. Ot przyzwoity milk stout, niezobowiązujący, ale dający się zapamiętać.  Na chwile uwagi zasługuje też etykieta, na której - w chłodnych, niebieskich barwach - widnieje wizerunek wikinga / woja z brodą układającą się w kształt szyszki chmielowej. I ta stojąca za nim krowa! Proste, acz efektowne.  Styl: Milk Stout Pojemność: 0,33l Ocena: 7/10 Dostępność w Pols

To whisky "kultowa", znienawidzona i uwielbiana zarazem; obiekt kpin, żartów, niewybrednych komentarzy, a z drugiej strony... pełnoprawna szkocka, która dla wielu była zapewne pierwszym zetknięciem ze światem starzonych alkoholi. Ja spróbowałem jej dopiero rok temu i... zaraz podzielę się wrażeniami po kolejnej degustacji. Golden Loch fot. Whisky, Hop & Wine Barwa:  bursztyn, wiadomo - karmel. Zapach:   zbożowo, alkoholowo, lekka nuta karmelu, może odrobina cytrusów. Nic specjalnego, ale też brak aromatów, które można uznać za coś odrzucającego. Jest zwyczajnie, bardzo banalnie, tanio. Żadnych rewelacji. Smak:  alkoholowe uderzenie, pieprzność, która dość długo utrzymuje się w ustach (i daje też coś na kształt palącego finiszu). Rozgrzewa, ale po kilku chwilach pojawia się lekka karmelowość, nawet przyjemna słodycz, zbożowość. Jak więc smakuje? Jak tania whisky, jak zwyczajna whisky, jak whisky, która idealnie nadaje się do picia ze sporą ilością